Hıltar
Arafta güreşen devler unutmuş dünü
Tek tek sokak lambaları yandı
Muhteris hışır örtülü atlaslar
Bizi göğe çıkaran bir muştuya gebe
Öyle parlasak ki kimseler görmese
Mülküne ortağız her doğmamızda
Yani bunlar tatlı bir yakarış ölümlere
Gözü kapalı gidiyoruz diğer dünyaya
Elimizde ne bir fener ne de ebemkuşağı
Ve gümüş drahmisiz göz kapaklarımızda
Aşklar var ihanetiyle sıcacık üşümede
Sübekli örtüleri görklü güzellemelerin
Nasıl da ırmaklar kirletmede yüzleriniz
İçimizde susmayacak sesler var
Çakar almaz intihar fişekleri buz gibi
Birleşti cüceler tam mahşer günü

imge yoğun güzel şiir